Spijt als haren op haar hoofd had PvdA-politica Yvonne de Groot drie jaar geleden na haar vertrek uit de Brielse politiek. En om heel eerlijk te zijn: dat gevoel is nooit helemaal weggegaan. Het zou dan ook zomaar kunnen dat zij volgend jaar terugkeert in de gemeenteraad. ‘Waarom niet? Amerika wordt toch ook gerund door oudere mannen!’
Claudia Langendoen 05-03-21, 16:33
Het gesprek is nog geen minuut oud als het hoge woord er al uitkomt: ,,Ik mis onze kleindochters zo erg’’, klinkt het. ,,We hebben ze al zo lang niet gezien. De tweeling is nu 12 jaar, de oudste wordt eind april 15. Of we daarbij kunnen zijn? Ik vraag het me ernstig af. Het zijn pittige dames, hoor.’’ Schaterlachend: ,,Oma heeft niets te vertellen.’’
Duitsland
Ach, corona eist ook in huize De Groot duidelijk zijn tol. Dat de kinderen en kleinkinderen in Duitsland wonen, maakt het er allemaal niet makkelijker op. Het gemis wordt steeds groter. ,,Vorig jaar maart waren we er voor het laatst. Op de avond dat Mark Rutte de eerste lockdown aankondigde, reden we naar huis. Onderweg zetten we de radio aan en wisten gelijk: voorlopig kunnen we niet terug. Dat het zó lang zou duren, hadden we echter niet verwacht.’’
En verder? Gaat het prima met haar, vertelt ze monter. Gelukkig maar, want als iemand moeite had het politieke toneel vaarwel te zeggen, was zij het. Het grote gat waarin ze na haar vertrek uit de raad viel, is ze echter uitgeklommen. Ze vermaakt zich goed. Werkt graag in de tuin, heeft haar hobby’s en bezigheden. Nee, geen zorgen: Yvonne de Groot heeft ook een prima leven zonder de politiek.
Onderhoud
Toch? Jawel. ,,Maar het kriebelt nog steeds, hoor’’, bekent ze. Aha, dus toch! ,,Ik volg de raads- en commissievergaderingen nog op de voet en zie daar dingen gebeuren, waarvan ik steeds vaker denk: als ík er nog had gezeten, had ik het heel anders aangepakt. Neem de onderhoudsstaat van wegen en plantsoenen. Wat heb ik me daar afgelopen jaren aan geërgerd. Het onderhoud holde achteruit. Dat zie je als raadslid toch? Althans, ik hield dat vroeger in de gaten.’’
,,En wat te denken van die hele discussie rond de Noordpoort, het houten kunstwerk op de fundaties van de stadspoort bij Bastion IX’’, gaat ze verder. ,,Ik schrik als ik zie dat er aan zóveel bezwaren voorbij wordt gegaan. Er zijn bijna 2000 handtekeningen van tegenstanders opgehaald! Dat vind ik nogal wat. Het wordt ook nog eens een gevaarlijk ding. Mensen gaan er vanaf vallen. En het is duur. Ja, maar de poort gaat honderd jaar mee, hoor ik raadsleden zeggen. Dat klopt dus niet! Hij heeft een levensduur van 30 tot 50 jaar. Dan denk ik: raadslid, jij hebt gewoon je raadsstukken niet gelezen!’’
Terugkeren
De bevlogenheid, de betrokkenheid: het is er allemaal nog steeds. Hier praat duidelijk geen ex-politica, maar iemand die met haar hele hart nog betrokken is. Daar moet je toch iets mee? Kan ze niet gewoon terugkeren in de raad? Een eigen partij oprichten? De vragen branden op de lippen, maar een held die het lukt het relaas van Yvonne de Groot te onderbreken.
Gelukkig is de biohoutstokerij in Vierpolders voorlopig tegengehouden. Yvonne de Groot
,,Gelukkig is de biohoutstokerij in Vierpolders voorlopig tegengehouden’’, vervolgt ze. ,,Maar ja, het plan heeft wel eerst steun gekregen, terwijl allang bekend was hoeveel rook, fijnstof en overlast zo’n houtstokerij geeft! Waarom gaat men er dan eerst toch in mee? Ook dan zit ik vol verbazing naar de huidige gemeenteraad te kijken. Wat ik ook mis, is de hele discussie rond energietransitie op Voorne-Putten. Ik zat in een werkgroep, maar ik heb nooit meer wat gehoord. Raakt het onderwerp ondergesneeuwd door corona? En waarom is iedereen zo druk met bijvoorbeeld de Noordpoort, terwijl zoiets belangrijks als de energietransitie blijft liggen?’’
Niet blij
,,En wat te denken van de nieuwe energiewet? Ga daarmee eens aan de slag! Als ik nog in de raad had gezeten, had ik over dit soort onderwerpen allang een motie ingediend. Nee, ik ben op dit moment niet blij met wat ik zie in de Brielse politiek. Ik kan gelukkig de raadsvergadering doorspoelen, want het is soms op het gênante af. Er zitten echt maar een paar mensen tussen die hun stukken inhoudelijk goed lezen.’’
De vorige keer kwam een nieuwe lokale partij ook vijf voor twaalf binnengerend. Wie weet. Yvonne de Groot
Tja, misplaatst is de vraag niet, toch? Wordt het niet echt tijd om na te denken over een terugkeer in de politieke arena? Met een eigen politieke partij? ,,Ha ja, het zou kunnen. De vorige keer kwam een nieuwe lokale partij ook vijf voor twaalf binnengerend. Wie weet. Dan zou het één gemeente Voorne zijn. Dat lijkt me best leuk met Westvoorne en Hellevoetsluis erbij.’’
Het is in elk geval onderwerp van gesprek thuis, zo blijkt. ,,We hebben het er wel eens over, mijn man en ik. Destijds toen ik stopte, zei hij: ‘Zou je dat wel doen? Je went nooit aan een leven zonder de politiek’. Nu zegt hij: ‘Zou je dat wel doen, weer beginnen? Je bent al wat ouder’.
Zeven kinderen
Toch zou het geen rare stap zijn, want de behoefte om te zorgen en knokken voor andere mensen: die krijg je niet meer uit Yvonne de Groot. Als oudste kind in een gezin met zeven kinderen en een ziekelijke moeder, had ze al jong veel verantwoordelijkheid. ,,Ik kookte, paste veel op. Die taken nam ik érg serieus.’’
Ze was als tiener al bezig met politiek. Had overal een mening over, stond toen al op barricaden. Een politieke carrière kon dan ook niet uitblijven. Net 30 was ze toen ze via de Rooie vrouwen in Maassluis, waar ze woonde, in het afdelingsbestuur van de PvdA terechtkwam. Dat combineerde ze met haar werk in de ICT bij een bloemenveiling, waar ze in de ondernemingsraad knokte voor de rechten van collega’s. Na wat jaren in de raad van Maassluis, volgde het raadslidmaatschap in Brielle waar ze intussen naartoe was verhuisd.
Gezond
Allemaal hoofdstukken die ze heeft afgesloten. Maar ja, het blijft kriebelen. Of het serieus een optie is? ,,Enerzijds wel’’, geeft ze aan. ,,Tegelijkertijd weet ik het niet, hoor. Blijven we allebei gezond? We willen straks weer naar de kleinkinderen. Dat kan nu veel makkelijker, dat was juist een van de redenen om destijds te stoppen. En inderdaad begint mijn leeftijd ook mee te spelen. Maar ach, waarom zou ik het om die reden niet doen?’’ Haar schaterlach klinkt opnieuw: ,,Amerika wordt toch ook gerund door oudere mannen!’’
Bron: AD
Foto: © John de Pater
